واکاوی نقش آیت الله لاری در جنبش مشروطیت و شکل گیری ریشه های انقلاب اسلامی با تاکید بر اندیشه سیاسی وی

هدف مقاله حاضر بررسی نقش آیت الله لاری در جنبش مشروطیت می باشد که بعدها به عنوان زیربنای فکری حضرت امام خمینی(ره) درتدوین نظریه، طرح ریزی و تاسیس حکومت اسلامی قرار می گرفت و در سال 1357 معماری سازه نهائی گردید. در مقطعی که تب مشروطیت و قانون خواهی در مملکت بالاست، گروهای فکری از قبیل شاه، روشنفکران غرب گرا و دولتهای چپاول گر در تلاش برای جهت دهی و مصادره مشروطیت هستند، مجتهد دلاور برحسب دین دینی به منطقه جنوب باز می گردد و به حمایت از مردم رنجور و قانون خواهی مشروعه آنها می پردازد ایشان متناسب با فضای بسته و استبدادی آن روز تلاش برای قطعیت مشروطه نموده چرا که وی معتقد است مشروطه مقدس است و استبداد داخلی را محدود و حق حاکمیت مردم که از تاکیدات آموزه های دینی است را افزایش می دهد اما مشروطه قابل پذیرش را از فقط از نوع دینی آن می داند و هیچ گاه به غیر از مشروطه مشروعه، نه اندیشیده و نه سخن گفته، لذا تمامی مجاهدتهای مبارز نستوه مسیر حق، در پیاده سازی اصول مشروطه دینی بوده که معلول نوع تفکر و اندیشه سیاسی اسلامی وی بوده که به حکومت اسلامی و انقلاب اسلامی منجر گردید. از این رو مقاله فوق از روش توصیفی با رویکرد تحلیل اسنادی و کتابخانه ای به بررسی موضوع پرداخته است. بر این اساس فرض اساسی که در این پژوهش مطرح می شود این است که رابطه معناداری بین اندیشه سیاسی لاری و نقش آفرینی وی در مشروطیت به طورمستقیم و پیروزی انقلاب اسلامی به طور غیرمستقیم وجود دارد.