تناسب جرم و مجازات در سیاست جنایی ایران با رویکرد آموزه های توزیع کیفر

هدف اسلام از کیفر گناه کار و جنایت کار، زجر و تعذیب آن ها و مجرد تشفی خاطر اولیاء دم و مانند این امور نیست، بلکه غرض، تادیب و تهذیب اخلاق مجرم، به وجود آوردن جامعه سالم و به طور کلی حفظ و حمایت مردم از مفاسد اجتماعی و سقوط در پرتگاه های رذائل اخلاقی است. به عبارت دیگر هدف کیفر، حفظ دین، نفس، نسل، عقل و مال است که ضروریات خمسه نامیده می شود. درحقوق جزای عرفی هم برای اعمال و افعالی که از طرف قانون گذار به عنوان جرم معرفی و برای آن مجازات خاصی در نظر گرفته شده است، معیار و مولفه های کیفر وجود دارند. برخی از مولفه ها باعث می شود که عمل هر قدر زننده، غیر اخلاقی، مضر و خطرناک باشد مرتکب آن را نمی توان مجازات نمود و بعضی از مولفه ها هم باعث تعدیل و یا تبدیل مجازات ها می شود. این مقاله با هدف تبیین آموزه های ناظر بر توزیع کیفر به منظور رعایت تناسب جرم و مجازات در حقوق جزای عرفی و اسلامی به روش کتابخانه ای و توصیفی و تحلیلی نگارش یافته است.