اثرات کود ورمی کمپوست در میزان جذب کادمیوم و برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و مرفولوژیکی Medicago rigidula L.، L. Medicago polymorpha و Onobrychis sativa L

مصرف کودهای زیستی سبب جلوگیری از حرکت فلزات سنگین در خاک می گردند. این پژوهش در قالب یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در گلخانه دانشگاه ملایر انجام شد. گلدان ها حاوی مخلوطی از خاک و مقادیر مختلف (0 و 60 درصد وزنی) از کود ورمی کمپوست بودند. گیاهان در معرض سه غلظت نیترات کادمیوم (0، 4 و 8 میلی مول بر کیلوگرم) در مخلوط خاک هر گلدان قرار گرفتند. براساس نتایج بدست آمده با افزایش غلظت کادمیوم طول ریشه و ارتفاع ساقه به شکل معنی داری ((P <0/05 کاهش یافته است. اثر یون کادموم و کود ورمی کمپوست بر صفت نسبت ریشه به ساقه در سطح 5 درصد معنی دار بوده است. بالاترین مقدار عددی نسبت ریشه به ساقه برابر 69/0 و در تیمار Cd1V1 مشاهده شد. بیشترین مقدار عددی ظرفیت بقا و پروتئین کل در تیمار Cd1V2 و کمترین آن ها در تیمار Cd3V1 دیده شد. عامل انتقال (TF) به طور معنی داری با بکارگیری کود ورمی کمپوست کاهش یافت. بالاترین فاکتور تمرکز غلظت یون کادمیوم در ریشه (RCF) در عدم حضور ورمی کمپوست و میزان چهار میلی مول یون کادمیوم (V1Cd2) در مقایسه با شرایط اعمالی دیگر بدست آمد. به طور کلی، شاخص تحمل (TI) تمام گیاهان مورد مطالعه در درجات پایین غلظت یون کادمیوم به طور قابل توجهی بالاتر بود. همچنین مقایسه عملکرد سه گیاه مطالعه شده نشان داد که گونه MR نسبت به دو گونه دیگر ظرفیت بقا، شاخص تحمل، عامل انتقال، محتوای پروتئین و شاخص های رشد بالاتری در حضور یون کادمیوم و کود بدست آورد.