تاثیر کارشیفتگی (اعتیاد به کار) بر اخلاق حرفه ای

فشارها و خواسته های نامحدود سازمانی، افراد را مجبور می کند که مدام در حال کار کردن باشند؛ در نتیجه، احتمال شکل گیری «کارشیفتگی» در آن ها افزایش می یابد. پدیده کارشیفتگی به ویژه در مشاغلی همچون نظامی که به دقت و تعهد زیادی نیاز دارد، به چشم می خورد. در این پژوهش، برآنیم تا تاثیر کارشیفتگی را بر اخلاق حرفه ای کارکنان نیروی انتظامی قزوین بررسی کنیم.
روش شناسی: این پژوهش، کاربردی و از نظر روش، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، شامل کارکنان فرماندهی انتظامی استان قزوین است؛ همچنین تعداد نمونه آماری، 151 نفر؛ روش نمونه گیری، تصادفی ساده و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه بوده است. جهت تحلیل داده ها، از روش تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده شد.
بر اساس نتایج پژوهش، فرضیه اصلی؛ یعنی «کارشیفتگی، بر اخلاق حرفه ای کارکنان تاثیر مستقیم و معنادار دارد»، تایید شد. از میان فرضیه های فرعی، دو فرضیه که بیان می کردند «لذت بردن از کار و عجین شدن با کار دارای تاثیر مستقیم و معنادار بر اخلاق حرفه ای هستند»، تایید و نیز «تاثیر مستقیم و معنادار تمایل درونی بر اخلاق حرفه ای» رد شد.
با توجه به تاثیر مثبت و معنادار کارشیفتگی بر اخلاق حرفه ای، مدیران و فرماندهان باید جهت تقویت شکل مثبت کارشیفتگی و همچنین جلوگیری از بروز شکل افراطی و منفی کارشیفتگی، برنامه ریزی های لازم مانند برگزاری دوره های آموزشی را در دستور کار خود قرار دهند.