شناسایی موانع استقرار فناوری اطلاعات در دستگاه های اجرایی ایران

بررسی موانع استقرار فناوری اطلاعات دارای اهمیت خاصی است. در این مطالعه به شناسایی موانع استقرار فناوری اطلاعات در سازمان های ایران پرداخته شده است. پژوهش از نوع کاربردی – اکتشافی است. برای شناسایی موانع از مدیران و صاحب نظران در حوزه فناوری اطلاعات سازمان ها، با قانون حد کفایت استفاده و با 20 خبره به سطح اقناع رسید. خبرگان دارای سابقه اداری در سازمان های تحت بررسی و پژوهش یعنی امور اقتصاد و دارایی، امور مالیاتی، تامین اجتماعی، وزارت نیرو، شهرداری، مرکز تحقیقات مخابرات و دیوان محاسبات بوده اند. پس از انجام مصاحبه ها، 22 عامل مستقل شناسایی شده که به عنوان سازه های اولیه در نظر گرفته شده و در پنج سطح تحت عنوان سازه های ثانویه طبقه بندی گردیده اند. تحلیل داده ها به روش اکتشافی شبکه خزانه ای انجام پذیرفته است.
نتایج نشان می دهد عوامل مدیریتی بیشترین تاثیر را در عدم استقرار فناوری اطلاعات در سازمان های ایران دارند و پس از آن به ترتیب نیروی انسانی، عوامل اقتصادی، عوامل فرهنگی و در پایان عوامل آموزشی موانعی را برای استقرار فناوری اطلاعات ایجاد می کنند. در بین سازمان های مورد مطالعه در مقایسه با شش سازمان دیگر، سازمان امور اقتصاد و دارایی، ضعیف ترین سازمان در بخش فناوری اطلاعات و شهرداری در بهترین وضعیت بوده اند.