بررسی تاثیر صدای مادر بر پاسخهای فیزیولوژیک نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی مشهد

با وجود پیشرفت های چشمگیر در پزشکی و افزایش میزان بقا در نوزادان نارس، این نوزادان همچنان از رشد غیرطبیعی و نقایص عصبی رنج می برند. بر اساس نظریات موجود، مراقبت های حمایتی بر رشد و تکامل و عملکرد عصبی رفتاری نوزادان نارس موثر بوده و از طریق اعمال انواع خاصی از تحریکات فراهم می گردد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر صدای مادر بر پاسخ های فیزیولوژیک نوزادان نارس طراحی گردید.
در این کارآزمائی بالینی که در سال 1394 و به صورت دو سوکور انجام شد، تعداد 240 نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان های آموزشی مشهد، به روش تخصیص تصادفی سه تایی ساده در یکی از سه گروه مداخله اول (صدای مادر) و مداخله دوم (صدای زن غریبه) و گروه کنترل قرار گرفتند. صدا با بلندی50 دسی بل، در شیفت عصر و به مدت 10 دقیقه با استفاده از گوشی برای نوزادان دو گروه مداخله پخش گردید و پاسخ های فیزیولوژیک ثبت گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
این پژوهش نشان داد که صدای زن غریبه و صدای مادر هر دو بر پاسخ های فیزیولوژیک نوزادان نارس تاثیر مثبتی داشت و از لحاظ آماری معنی دار بود (0.05 P<) و این تاثیر در گروه صدای مادر بیشتر بود.
صدای مادر به عنوان یکی از انواع «موسیقی» می تواند در بخش مراقبت ویژه نوزادان برای کاهش سطح استرس نوزاد بستری مورد استفاده قرار گیرد و همچنین باعث ثبات پاسخ های فیزیولوژیک شود که در بهبود و ترخیص زودتر نوزادان موثر است.