ارزیابی شاخص NDSI در پایش خشکسالی به کمک تکنیک سنجش از دور (مطالعه موردی: استان اصفهان)

موضوع خشکسالی در مطالعات منابع آب اهمیت زیادی دارد. شاخص های خشکسالی هواشناسی مستقیما از رویداده های هواشناسی نظیر بارندگی محاسبه می شوند. در صورت فقدان داده های مذکور، در پایش خشکسالی مفید واقع نخواهندشد. لذا تکنیک سنجش از دور می تواند ابزاری مفید در پایش خشکسالی به شمار رود. در این تحقیق با استفاده از تصاویر ماهواره ای سنجنده MODIS روند تغییرات شاخص نرمال شده پوشش گیاهی استان اصفهان برای سال های 2000 تا 2008 بررسی شد. شاخص NDVIعلاوه بر پوشش گیاهی طبیعی برای پایش خشکسالی به ویژه خشکسالی زراعی نوع دیم هم می تواند موثر باشد. با در نظر گرفتن این شاخص، پوشش گیاهی منطقه به 4گروه طبقه بندی شد و مساحت هر کدام از طبقات نیز محاسبه شد.در نهایت دو شاخص SPI و NDVI مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل ازمحاسبه شاخص SPI حاکی از وقوع خشکسالی شدید در سال 2008 و خشکسالی متوسطبه ترتیب در سال های2000 و 2001 در استان اصفهان است. محاسبه شاخص NDVI در این سه سال نیز نشان دادکه میزان پوشش گیاهی ضعیف به طور قابل محسوسی افزایش یافته است. با این حال نتایج حاصل از اثر تغییرات بارندگی بر روی شاخص NDVI نشان داد که همزمانی وقوع خشکسالی هواشناسی و خشکسالی کشاورزی در تمام سال ها وجود ندارد. برای سال 2006 علی رغم اینکه بارش بیشتر از سال های قبل و بعد و بیشتر از میانگین بارش استان بوده، اما براساس نتایج شاخص NDVI این سال همراه با خشکسالی کشاورزی (کاهش ارزش شاخص NDVI) بوده و برعکس در سال های 2002 و 2004 که بارش کمتر از سال 2006 رخ داده اما شرایط دیم و مرتع بهتر از سال 2006 بوده و همچنین در سال 2003 با اختلاف 2 میلیمتر بارش در سال 2002، مقدار شاخص NDVIکاهش زیادی یافته است. نتایج این تحقیق ضرورت تعریف نمایه ای که همه این موارد را بیان کند دوچندان می کند.