بررسی شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی و ریسک فاکتورهای مرتبط در یک صنعت ساخت سازه های فلزی در تهران

اختلالات اسکلتی- عضلانی از جمله شایعترین آسیب های شغلی هستند که به دلیل ریسک فاکتورهای مختلفی ایجاد می شود. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان شیوع و سطح ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی-عضلانی در کاگران یک صنعت ساخت سازه های فلزی می باشد.
مطالعه توصیفی تحلیلی حاضر بر روی 202 نفر از کاگران شاغل در 7 پست کاری یک کارخانه ساخت سازه فلزی انجام شد. شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی با استفاده از پرسشنامه نوردیک و میزان مواجهه بدن با ریسک فاکتورهای مرتبط با این اختلالات با استفاده از روش ارزیابی سریع مواجهه (QEC) مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون تی، کای دو و تحلیل واریانس یکطرفه با استفاده از نرم افزار 19SPSS صورت گرفت.
بر اساس پرسشنامه های تکمیلی25/74 درصد از کارگران طی یکسال گذشته علائم اختلالات اسکلتی-عضلانی را تجربه کرده اند. بالاترین میزان شیوع اختلالات در نواحی کمر، زانو، دست و مچ دست بود. بین میزان شیوع اختلالات با سطح ریسک مواجهات بدن ارتباط معنی دار و مستقیمی یافت شد.
شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در بین مشاغل مختلف درگیر در ساخت سازه های فلزی بالا می باشد. عواملی مانند عدم اعمال ملاحظات ارگونومیک در طراحی ایستگاه های کاری، شیوه های نامناسب کاری، تجهیزات حمل و جابجایی بار ناکارآمد، حجم کاری بالا و فشار زمانی در تحویل محصول و... در ایجاد اختلالات اسکلتی- عضلانی موثر است.