بررسی اثرات دگرآسیبی گیاه بومادران (.Achillea milefolium L) و به لیمو (.Lippia citriodora Kunth) بر شاخصهای جوانه زنی چندگونه علف هرز

آلودگی های زیست محیطی و ایجاد مقاومت در علف های هرز نسبت به علف کش ها، توجه پژوهشگران را به روش های کنترل بیولوژیک علف های هرز جلب کرده است. به منظور بررسی اثرات دگرآسیبی عصاره اندام های مختلف بومادران و به لیمو بر جوانه زنی علف های هرز تاج خروس ( (Amaranthus retroflexusL.، خردل وحشی(Sinapis arvensis L.) و خونی واش( Phalaris minorRetz.) ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان در سال 1392 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل دو نوع گیاه دارویی (بومادران و به لیمو)، اندام های مختلف گیاه دارویی (ریشه، ساقه و برگ)، غلظت های مختلف عصاره در پنج سطح (صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد حجمی) بود. با افزایش غلظت عصاره بومادران و به لیمو درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه، طول ریشه چه و وزن تر گیاهچه در هر سه گونه علف هرز به طور معنی دار کاهش یافتند. اثرات دگرآسیبی عصاره برگ و ساقه به لیمو بر جوانه زنی بذور خردل وحشی و عصاره برگ بومادران بر جوانه زنی بذور تاج خروس بالا بود. در بین سه گونه، علف هرز خونی واش کمتر تحت تاثیر بازدارندگی ناشی از عصاره بومادران و به لیمو قرار گرفت. با توجه به اهمیت کاهش مصرف نهاده های شیمیایی در مدیریت علف های هرز، استفاده از توان ذاتی بعضی ازگیاهان و به کارگیری آنها در سیستم های کشاورزی و طرح ریزی تناوب ها، می تواند بسیار سودمند و کاربردی باشد.