بررسی تکامل دندانی با استفاده از رادیوگرافی پانورامیک بر اساس جدول نولا در سنین 8 تا 14 سالگی در شهر بابل

ارزیابی صحیح مراحل تکامل دندان ها، قسمتی از تشخیص و درمان بیماری های کودکان است و در دندان پزشکی قانونی نیز کاربرد دارد. در بین روش های رادیولوژی برای تعیین سن دندانی در کودکان، روش نولا در این مطالعه ترجیح داده شد. اگرچه استانداردهای نولا از روی جمعیت آمریکایی به دست آمده است که غالبا برای جمعیت های دیگر مناسب نیست. هدف این مطالعه، بررسی سن کرونولوژیکی و سن دندانی بر اساس تکنیک تشخیصی نولا در کودکان 8-14 سال شهر بابل بود.
در این مطالعه ی مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی، تکامل دندانی توسط مراحل نولا بر روی 420 رادیوگرافی پانورامیک در شهر بابل بدون نقایص تکاملی، که مربوط به کودکان با سنین 8 تا 14 سال بود، بررسی شد. کودکان بر اساس جنسیت و سن کرونولوژیکی، در 14 زیرگروه سنی- جنسی قرار گرفتند. سن 32 دندان در هر فرد، بر اساس مراحل تکاملی جدول نولا، توسط 2 متخصص تخمین زده شد. همه ی داده ها در نرم افزار SPSS نسخه ی 16 و توسط آزمون Paired t-test آنالیز شدند (05/0 = α).
در این مطالعه، سن دندانی کودکان مذکر نسبت به مونث به نولا نزدیک تر است و هرچه سن بالاتر می رود نزدیکی داده های این مطالعه به مقادیر نولا بیشتر می شود (05/0 < p value). تقریبا در تمام دندان ها میانگین سن دندانی گروه مذکر نسبت به مونث پایین تر به دست آمده است (05/0 < p value).
استانداردهای موجود در جدول نولا که بر اساس سن دندانی کودکان آمریکایی به دست آمده اند، برای کاربرد در جمعیت کودکان شهر بابل نیاز به ایجاد تغییراتی در روش نولا و به کار بردن استانداردهای تکاملی جدید دارد.