اثر محلول پاشی روی و اسید سالیسیلیک بر خصوصیات کمی و کیفی سویا تحت شرایط کم آبی

به منظور ارزیابی اثر تنش آب، محلول پاشی روی و مقادیر مختلف اسید سالیسیلیک بر درصد روغن و پروتئین دانه هم چنین ارتباط آن ها با عملکرد روغن و پروتئین سویا، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در باغ کشاورزی استان لرستان در سال 1392 اجرا شد. عامل های آزمایشی شامل تیمار های آبیاری در دو سطح (60 و120 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) به عنوان عامل اصلی و عامل فرعی حاصل از ترکیب محلول پاشی عنصر روی (عدم مصرف، مصرف) و هورمون اسید سالیسیلیک در سه غلظت صفر، 5/0، یک میلی مولار در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که صفات مورد بررسی، تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفتند به طوری که تغییرات به وجود آمده در کیفیت و عملکرد دانه در کرت های تنش دیده مشهودتر بود. عملکرد دانه با عملکرد روغن و پروتئین همبستگی معنی دار و قوی داشت. اثرات متقابل سه گانه، تاثیر معنی داری بر میزان روغن و پروتئین دانه داشته است. با افزایش غلظت اسید سالیسیلیک میزان روغن و پروتئین دانه کاهش یافت. افزایش اسید سالیسیلیک و مصرف روی با افزایش میزان تبخیر سبب افزایش عملکرد دانه، روغن و پروتئین شد. محلول پاشی روی و 5/0 میلی مولار اسید سالیسیلیک سبب افزایش درصد روغن و پروتئین دانه گردید. در مجموع، با کاربرد روی و اسید سالیسیلیک کاهش عملکرد در اثر تنش جبران شده و کیفیت دانه را افزایش دادند.