بررسی عوامل موثر بر درگیری کلیوی در بیماران دیابتی نوع دو

نفروپاتی دیابتی یک عامل موثر بروز نارسایی کلیه است. مراحل پیشرفت نفروپاتی با شروع از میکروآلبومینوری و بعد ماکروآلبومینوری مشخص می گردد.هدف از انجام این مطالعه بررسی فراوانی نفروپاتی دیابتی و شایعترین علل مساعد کننده آن در بیماران دیابتی نوع دو در شهرستان مشهد است.
در یک مطالعه توصیفی مقطعی 1980 بیمار دیابتی نوع دو در بیمارستان قائم مشهد از سال 1390-1392 مورد بررسی قرار گرفتند.جهت کلیه بیماران پرسشنامه ای شامل سن.جنس.وزن.طول مدت ابتلا به دیابت پر شد.بررسی آزمایشگاهی شامل سطح سرمی ازت اوره خون.کراتینین.پروفایل لیپید.قند خون ناشتا واسید اوریک و هموگلوبین گلیکوزیله ونیزیک نمونه ادرار برای بررسی سطح آلبومین راندوم به کراتینین به عمل آمد. در صورت وجود آلبومینوری نمونه با فاصله زمانی مجددا تکرار شد.فشارخون و شاخص توده بدنی هم تعیین شد.وجود یا عدم وجود رتینوپاتی در بیماران بر اساس معاینه چشم توسط چشم پزشک و وجود یا عدم وجود درگیری قلبی عروقی شناخته شده بر اساس نوار قلب و تست ورزش در موارد لازم صورت گرفت. داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های تی دانشجویی،آنوا، کای اسکوئر و من ویتینی تجزیه و تحلیل گردید.
از 1980 بیمار5/43% مرد و5/5[Z1] 6% زن بودند.3/82% نرموآلبومینوری17% میکروآلبومینوری 7/0%ماکروآلبومینوری داشتند.بین سن . طول مدت ابتلا به دیابت. هموگلوبین گلیکوزیله و وجود رتینوپاتی با نفروپاتی دیابتی ارتباط معنادار مستقل وجود داشت.
شیوع کلی نفروپاتی دیابتی 7/17% تعیین شد.فاکتورهای خطر نفروپاتی دیابتی در این مطالعه عبارت بودند از: سن -طول مدت ابتلا به دیابت- هموگلوبین گلیکوزیله و وجود رتینوپاتی دیابتی.