تاثیر کاربرد کود گاوی و ورمی کمپوست بر جزء بندی و قابلیت استفاده روی و مس در کشت گندم

استفاده از کودهای آلی یکی از راه های افزودن عناصر به خاک های کشاورزی با ماده آلی کم است. کودهای آلی مختلف، تاثیرات متفاوتی بر قابلیت استفاده عناصر در خاک دارند. در این تحقیق، قابلیت استفاده (با روش های DTPA-TEA، AB-DTPA و مهلیچ 3) و جز ء بندی روی و مس در یک خاک آهکی تیمار شده با سطوح 0، 5/0 و 1 درصد (وزنی-وزنی) کود گاوی و ورمی کمپوست در قالب طرح کاملا تصادفی مقایسه شد. همچنین، در خاک های تیمار شده و شاهد در شرایط گلخانه ای، گیاه گندم کشت گردید. نتایج نشان داد که اثر تیمارها بر مقدار روی عصاره گیری شده با روش های مختلف معنی دار (01/0>P) بود. در حالی که اثر تیمارها بر مس عصاره گیری شده با روش های مختلف معنی دار نبود (05/0P) بود، در حالی که اثر تیمارها بر اجزاء مس معنی دار نبود (05/0>P). روی و مس عصاره گیری شده با DTPA-TEA و AB-DTPA همبستگی معنی داری (05/0>P) با جزء پیوند شده با اکسیدهای آهن و منگنز داشتند. ضرایب همبستگی بدست آمده نشان دادند که بین ماده خشک و جذب روی با روی عصاره گیری شده با DTPA-TEA، AB-DTPA، مهلیچ 3 و روی پیوند شده با اکسیدهای آهن و منگنز همبستگی معنی داری (05/0>P) وجود داشت. در حالی که بین شاخص های گندم و مس عصاره گیری شده با روش های مختلف و اجزاء آن همبستگی معنی داری وجود نداشت (05/0