بررسی اثرات آنتی اکسیدانی و ویژگی های فیزیکی حامل های لیپیدی نانوساختار (NLC) حاوی عصاره آویشن شیرازی

عصاره آویشن شیرازی دارای ترکیبات آنتی اکسیدانی می باشد و می تواند به عنوان افزودنی ها در مواد غذایی مورد استفاده قرار گیرد. چنین کاربردی نیازمند استفاده از حامل های مناسب نظیر حامل های لیپیدی نانوساختار(NLC) می باشد. هدف از این مطالعه، درون پوشانی عصاره در داخل NLC و بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی آن می باشد. در این پژوهش خاصیت آنتی اکسیدانی و ویژگی های فیزیکی با استفاده از: روش های DPPH ، اسپکتروسکوپی فروسرخ FTIR ، میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM و تعیین اندازه میانگین ذرات، اندیس پلی دیسپرسیتی ، کارایی کپسولاسیون، مورد بررسی قرار گرفت. اسپکتروسکوپی فروسرخ به منظور مطالعه امکان تشکیل کمپلکس های چربی زیست فعال و آنالیز میکروسکوپ الکترونی روبشی به منظور تایید اندازه ذرات در مقیاس نانو انجام گردید. عصاره با استفاده از روش هموژنیزاسیون داغ در داخل نانوحامل های لیپیدی نانوساختار با اندازه 122 نانومتر و اندیس پلی دیسپرسیتی مناسب درون پوشانی گردید. کارایی درون پوشانی حامل های لیپیدی نانوساختار حاوی عصاره آویشن شیرازی در حدود 71 درصد بدست آمد. در این مطالعه از روش DPPH به منظور بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی استفاده گردید. در روز اول، فعالیت آنتی اکسیدانی نانوحامل های حاوی عصاره آویشن شیرازی در مقایسه با عصاره آزاد در غلظت های برابر بیش تر بوده است ولی به مرور با نگهداری در دمای محیط به مدت 16 روز این خاصیت در نانوحامل های حاوی عصاره کمتر از عصاره آزاد گردیده است. این مورد می تواند به دلیل رهایش عصاره از داخل حامل با گذشت زمان و اثر سینرژیستی اکسیداسیونی ترکیبات حامل با عصاره آزاد شده باشد. در کل می توان نتیجه گرفت که حامل های لپییدی نانوساختار حامل های مناسبی برای انکپسولاسیون عصاره آویشن شیرازی می باشند.