عوامل موثر بر افزایش خلاقیت و نوآوری کارکنان دانشگاه علوم پزشکی قم

استفاده از ظرفیت خلاقیت و نوآوری در دانشگاه های علوم پزشکی می تواند نقش بسیار مهمی در بالا بردن کیفیت خدمات داشته باشد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی و تعیین مهم ترین عوامل فردی و سازمانی موثر بر افزایش خلاقیت و نوآوری کارکنان دانشگاه علوم پزشکی قم و ارائه راهکاری جهت عملیاتی شدن آن انجام گرفت.
این پژوهش به روش توصیفی - پیمایشی در سال 1394 انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی کارکنان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی قم (4712نفر)تشکیل می داد که از بین آنها، 355 نفر به شیوه تصادفی خوشه ایانتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه استاندارد گردآوری شد. این پرسشنامه دارای بخش های مشخصات فردی و عوامل موثر بر خلاقیت و نوآوری بود. داده ها با استفاده از آزمون های تی یک نمونه ای، تی دو نمونه ای مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، میانگین زوجی، رتبه بندی فریدمن و تعقیبی ویلکاکسون تجزیه و تحلیل شدند.
میزان تاثیر تمامی عوامل فردی و سازمانی بر خلاقیت و نوآوری کارکنان دانشگاه علوم پزشکی قم برای جامعه موردنظر، بیشتر از حد متوسط (μ<3) برآورد شد. همچنین میزان تاثیر عوامل فردی در خلاقیت با میانگین 48/0±23/4 و در نوآوری با میانگین 55/0±33/4، بیش از میزان تاثیر عوامل سازمانی بود.
با توجه به یافته ها، جهت افزایش خلاقیت و نوآوری در دانشگاه های علوم پزشکی، باید تمامی عوامل فردی و سازمانی با انجام برنامه ریزی های لازم مدنظر قرار گیرد و توجه بیشتری نیز به عوامل فردی که نقش مهم تری دارند لحاظ گردد.