بررسی ارتباط بین رضایت شغلی و عدالت سازمانی با اهمال کاری (مطالعه موردی: هیات های ورزشی شهر همدان)

هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط رضایت شغلی و عدالت سازمانی با اهما ل کاری در بین کارکنان هیات های ورزشی شهر همدان بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه ای تصادفی از کارکنان به حجم 162 نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های تعلل ورزی تاکمن (1991)، رضایت شغلی بری فیلد و روث (1951) و عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993) استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسش نامه ها، توسط افراد صاحب نظر بررسی و تایید شدند. داده های گردآوری شده از طریق ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین رضایت شغلی و اهمال کاری و عدالت مراوده ای با اهمال کاری همبستگی معناداری وجود ندارد. نتایج نشان داد همبستگی منفی معنادار بین عدالت سازمانی کل، عدالت توزیعی، عدالت رویه ای با اهمال کاری وجود داشت. همچنین نتایج رگرسیون به روش گام به گام نشان داد که عدالت توزیعی و رویه ای تبیین کننده مناسبی برای اهمال کاری می باشند. مدیران می توانند با استفاده از توزیع های مناسب و اتخاذ رویه های منصفانه در سازمان میزان عدالت توزیعی و رویه ای را افزایش داده و از این طریق میزان اهمال کاری و کم کاری کارکنان را در سازمان به حداقل ممکن تقلیل دهند.