تاثیر ویروس اسهال ویروسی گاو بر فنوتیپ مونوسیت گاوی

ویروس اسهال ویروسی گاو (BVDV) از لحاظ اقتصادی یک پاتوژن مهم صنعت پرورش دام در سراسر دنیا است. BVDV بسته به اثرات آن بر سلول های کشت شده به سیتوپاتیک (cp) و غیر سیتوپاتیک (ncp) دسته بندی می شود. BVDV شناخته شده است که پاسخ ایمنی میزبان را تغییر می دهد. از این، مولکول های کمپلکس سازگاری بافتی اصلی (MHC) کلاس II نقش محوری در توسعه و عملکرد سیستم ایمنی بازی می کند، و در گاو شامل دو نوع DR و DQ هستند. در این مطالعه، ما بیان MHC کلاس II بر روی مونوسیت های آلوده شده با ncp BVDV1 یا ncp BVDV2 را ارزیابی کردیم. با استفاده از فلوسایتومتری (P<0.01)، مقدار سطح mRNA (real time RT-PCR کمی، P<0.01) و وسترن بلات (P<0.001)، ما متوجه شدیم که بیان های MHC DQ کلاس II به طور معنی داری در مونوسیت های آلوده به ncp BVDV2 در مقایسه با بیان آن در سلول های آلوده با ncp BVDV1 کاهش یافت. علاوه بر این، تولید اینترفرون گاما (IFNγ) به طور قابل توجهی در مونوسیت های آلوده به ncp BVDV2 (P<0.001) در مقایسه با آن های آلوده به ncp BVDV1 کاهش یافت. این یافته ها پیشنهاد می کنند که ncp BVDV2 سبب کاهش بیان DQ MHC کلاس II و کاهش تولید IFNγ می شود، که منجر به فرار از شناسایی ایمنی و سرکوب مکانیسم دفاعی آنتی ویروسی پاسخ ایمنی ذاتی می شود. در نتیجه، نتایج اثبات می کنند که ncp BVDV1 و ncp BVDV2 به طور متفاوتی به پاسخ ایمنی ذاتی میزبان واکنش می دهند. بنابراین، داده های ما دیدی نسبت به مکانیسمی ارائه می کنند که بر خلاف ncp BVDV1، ncp BVDV2 بروز آنتی ژن را مختل کرده، کنترل عفونت ویروسی را با شکست مواجه کرده، و باعث ایجاد بیماری شدیدتری می شود.