مروری کوتاه بر کیتوسان و میکروذرات آن به عنوان حامل در سامانه های دارورسانی

تهیه، تولید و توسعه هر مولکول دارویی بسیار پرهزینه و زمان بر است. ازاین رو، تلاش هایی به منظور افزایش ایمنی و اثربخشی داروهای رایج، با روش هایی مانند دارودرمانی شخص محور، تعیین غلظت و ردیابی داروها افزایش یافته است. از روش های بسیار کارآمد در این زمینه، انتقال هدفمند و کنترل سرعت رهایش داروهاست. علم دارورسانی به دنبال افزایش زیست دسترس پذیری، کاهش عوارض جانبی، انتقال هدفمند داروها به محل های مدنظر و نیز گذر از سد برخی موانع، مانند موانع خونی-مغزی، است. در تهیه هر سامانه دارورسانی، انتخاب پلیمر از بخش های بسیار مهم و حیاتی به شمار می رود. طی سه دهه اخیر کاربردهای زیست پزشکی گسترده برای ترکیب کیتوسان از خانواده کیتین، گزارش شده است. در این مقاله، ویژگی های طبیعی بودن این پلیمر، به عنوان عامل اصلی کاربرد گسترده آن در زمینه های مختلف زیست پزشکی و روش های تهیه میکروذرات کیتوسان، بر پایه کاربردهای آن در دارورسانی نوین، بررسی می شود.