بررسی نقش ساختار اقتصادی و فرهنگی طبقات اجتماعی در روند رشد و توسعه عکاسی سده 19 ایران

تاریخ پژوهان در بررسی تاریخ عکاسی قاجار، ناصرالدین شاه را به عنوان اصلی ترین حامی عکاسی در سرآغاز ورود عکاسی به ایران می دانند. از سوی دیگر، محصور و محدود شدن عکاسی در دربار را، مهم ترین دلیل عدم رشد و توسعه این پدیده در میان عموم مردم جامعه دانسته اند. بدین ترتیب در جریان بررسی های خود پیرامون تاریخ عکاسی، به ندرت درباره ی علل رشد و وقفه عکاسی در بین عموم مردم به تحقیق و کندوکاو پرداخته اند، در صورتی که بر اساس بررسی های علوم اجتماعی و مردم شناختی، دلایل بسیار متعددی در رد و پذیرش یک پدیده در یک اجتماع وجود دارد که در رشد و عدم رشد آن بسیار موثر است. در تحقیق حاضر تلاش بر آن است تا از خلال بررسی وضعیت طبقات اجتماعی و اقتصادی و فرهنگ وابسته به آن، جایگاه و وضعیت عکاسی و روند رشد و گسترش آن در میان جامعه ایرانی در سده 19 مورد کندوکاو قرار گیرد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که ساختار طبقاتی و اقتصادی ایران و اکثریت جمعیت روستایی ایران در سده 19 در کنار عوامل متعددی همچون ضعف در تجارت، وضعیت راه ها، کمبود یا نبود سواد، وسایل اطلاع رسانی و... در سرآغاز ورود عکاسی در دوره قاجار، به گونه ای بوده که مانع از رشد فراگیر این پدیده در بین مردم عامه بوده است.