ارزیابی زیستگاه سنجاب ایرانی(Sciurus anumalus) در منطقه جنگلی سروک در استان کهگیلویه و بویراحمد

در این مطالعه زیستگاه سنجاب ایرانی در منطقه جنگلی سروک شهر یاسوج با استفاده از شاخص مطلوبیت زیستگاه ارزیابی شد. متغیر هایی که به عنوان متغیر زیستگاهی برای ارزیابی زیستگاه این گونه مدنظر و مورد سنجش قرار گرفتند شامل: شیب، جهت جغرافیایی، ارتفاع، تراکم پوشش گیاهی، ارتفاع درخت، قطر درختان بلوط، سطح تاج پوشش درختان، فاصله از جاده، فاصله از روستا و فاصله از رودخانه بودند. نتایج حاصل از ارزیابی و رتبه دهی متغیر ها نشان داد که پنج متغیر زیستگاهی شامل شیب، قطر درختان بلوط، تراکم پوشش گیاهی، فاصله از جاده و ارتفاع درخت مهم ترین متغیرهای موثر می باشند. از بین سه ایستگاه مورد بررسی در این منطقه، ایستگاه گلزار با دارا بودن بالاترین ضریب مطلوبیت (92/0) بهترین و مطلوب ترین زیستگاه را برای سنجاب ایرانی فراهم کرده است. به طور کلی با توجه به مناسب بودن منطقه جنگلی سروک از لحاظ دارا بودن پارامتر های موثر برای زیست سنجاب ایرانی و جمعیت قابل توجه این جانور در منطقه پیشنهاد می شود منطقه جنگلی سروک به عنوان یکی از زیستگاه های این گونه تحت حفاظت سازمان محیط زیست قرار گیرد.