بازکاوی ترجمه عبداللطیف تسوجی از داستان بنیادین هزار و یک شب بر اساس الگوی ژان رنه لادمیرال

ژان رنه لادمیرال نظریه پرداز نامدار فرانسوی، مولفه هایی را برای رویارویی با مشکلات ترجمه برمی شمارد که مترجم باید آن ها را بشناسد و به آن ها عمل کند. این نظریه پرداز مقصدگرا معتقد است که محدود نمودن ترجمه به رمزگردانی ساده نادرست است و ترجمه باید با بازنویسی همراه باشد و مترجم در آن به تولید معنا یا آفرینش مجدد بپردازد. جستار پیش رو می کوشد که با روش توصیفی تحلیلی، ترجمه تسوجی را از داستان بنیادین هزار و یک شب بر اساس نظریه کاربردی لادمیرال نقد و بررسی نماید و نحوه عملکرد مترجم را در برگردان متن مبدا ارزیابی نماید. نگارندگان این مقاله با پذیرش این اصل که مناسب ترین شیوه برای برگردان کتاب هزار و یک شب، شیوه مقصدگرا و آزاد است که به معنا و مفهوم توجه می کند نه به واژگان و عبارت ها، نظریه لادمیرال را منطبق ترین نظریه با این اصل دانسته اند. بنابراین، مولفه هایی را که لادمیرال برمی شمارد، معیار اصلی بررسی و سنجش نقاط ضعف و قوت ترجمه تسوجی قرار داده اند. نتیجه پژوهش نشان می دهد که ترجمه تسوجی مطابق با این اصل، هم سویی چشمگیری با نظریه لادمیرال دارد و مترجم توانسته ضمن توجه به بازآفرینی و زایش معنا جز در موارد اندکی اثری زیبا و متناسب با بافت فرهنگی زبان مقصد ارائه نماید.