پپتیدهای ضداکسایشی استخراج شده از آبزیان: شناسایی، خالص سازی و مکانیسم اثر گذاری- مقاله مروری

تولید غیرقابل کنترل رادیکال های آزاد سبب تخریب اکسیداتیو مواد غذایی و مشکلات سلامتی انسان می شود. از ترکیبات ضداکساینده (Antioxidant) سنتزی در صنایع غذایی و دارویی به منظور پیشگری و ممانعت از اکسیداسیون استفاده می شود ولی به دلیل اثرات احتمالی سمیت و سرطان زایی، میزان استفاده آن ها به شدت کنترل می شود. موجودات دریایی که تقریبا نصف تنوع زیستی جهان را شامل می شوند، منبع ارزشمندی از ترکیبات زیست فعال از جمله پپتیدها هستند که می توانند در تولید فرآورده های غذایی فراسودمند مورد استفاده قرار گیرند. مطالعه حاضر مروری بر مطالعات صورت گرفته در رابطه با پپتیدهای ضداکسایشی از منابع دریایی، روش های مورد استفاده برای خالص سازی و شناسایی آن ها، ساختار و مکانیسم اثر گذاری آن ها در شرایط آزمایشگاهی و در موجود زنده داشته است. این مطالعه نشان داد که پپتیدهای استخراج شده از منابع دریایی خاصیت ضداکسایشی بالقوه ای را در محیط آزمایشگاهی، سامانه های غذایی و همچنین موجود زنده نشان می دهند. اندازه پپتیدها، نوع اسیدهای آمینه، قرارگیری اسیدهای آمینه در موقعیت های مختلف زنجیره و قابلیت آبگریزی مهمترین عواملی هستند که بر مکانیسم ضداکسایشی پپتیدها تاثیر می گذارند. پپتیدهای ضداکسایشی می توانند به عنوان ترکیبات فراسودمند برای ممانعت از اکسیداسیون چربی و پروتئین محصولات غذایی استفاده شوند. این پپتیدها فرآیندهای اکسایشی را کنترل می کنند و اهمیت بالقوه ای در درمان و کنترل بیماری ها دارند.