ارزیابی تاثیر غلظت های زیر حدکشنده دیازینون و آندوسولفان بر پاسخ بویایی تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus) انگشت قد با استفاده از محرک های بویایی

هدف بررسی حاضر یافتن تاثیر غلظت های زیر حدکشنده دیازینون و آندوسولفان (آفت کش های کشاورزی) بر پاسخ بویایی بچه تاس ماهیان ایرانی (Acipenser persicus) انگشت قد بود. در این مطالعه، محدوده وزنی بچه ماهیان 9-7 گرم و دامنه طولی 13-10 سانتی متر بود. برای مطالعه کمی و کیفی اثرات محیطی بر پاسخ های بویایی، از اسیدهای آمینه گلیسین و آلانین (با غلظت 001/0 مول بر لیتر به عنوان محرک بویایی)، عصاره دافنی (شاهد مثبت) و آب معمولی (شاهد منفی) هر یک با پنج تکرار استفاده شد. پاسخ های بویایی بچه ماهیان در آب معمولی کارگاه و غلظت های زیر حدکشنده 10LC و 50LC1/0 دیازینون و آندوسولفان بعد از 24، 48 و 96 ساعت نگهداری، مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج، پاسخ های بویایی به محرک های بویایی در هر دو غلظت 10LC و 50LC1/0 دیازینون با افزایش غلظت و گذشت زمان نسبت به شاهد روند کاهشی نشان داد. غلظت 50LC1/0 آندوسولفان، موجب کاهش بیشتری در پاسخ بویایی نسبت به شاهد شد. این نتایج پیشنهاد می کنند که عوامل محیطی بر پاسخ های بویایی در تاس ماهی ایرانی موثر هستند.