بررسی اثر تحریکات الکتریکی مغز بر میزان یادگیری و مهارت حرکتی در افراد سالمند سالم: مروری نظام مند

افزایش سن با تغییرات مغزی و کسب مهارت حرکتی همراه است که توانایی عملکردی افراد سالمند را محدود می نماید. یکی از روش های درمانی طی چند سال اخیر، استفاده از تحریکات الکتریکی مغز می باشد. هدف از مطالعه حاضر، مروری سیستماتیک بر بررسی مطالعاتی است که ثر تحریکات الکتریکی مغز را بر میزان یادگیری و مهارت حرکتی افراد سالمند و سالم مورد ارزیابی قرار داده اند.
در این مطالعه مروری سیستماتیک در فاصله زمانی 1995-2016 از بانک های اطلاعاتی Ovid، CINAHL، Google scholar PEDro، Cochrane library، PubMed، Science Direct جستجو به عمل آمد. در این فرایند، مطالعاتی که اثر تحریکات الکتریکی مغز در مناطق مختلف مغزی را بر روی پارامترهای یادگیری و مهارت حرکتی افراد سالمند مورد بررسی قرار داده بودند، وارد مطالعه شدند. جهت بررسی کیفیت مقالات وارد شده از مقیاس PEDro استفاده گردید.
از بین 97 مطالعه، هفت مقاله که دارای معیارهای ورود بودند، انتخاب شدند. تفاوت های زیادی میان مقالات از نظر متدولوژی، شاخص های اصلی مورد ارزیابی، تعداد نمونه، روش اجرا و غیره مشاهده گردید. مرور مطالعات نشان داد که استفاده از تحریکات الکتریکی در نواحی حرکتی اولیه و مخچه، اثرات معنی داری بر بهبود یادگیری و مهارت حرکتی افراد سالمند دارد. هم چنین استفاده از این مداخله در نواحی پره فرونتال، پاریئتال و تمپوروپاریئتال اثرات معنی دار، طولانی مدت و مشهودی بر شناخت و حافظه کاری افراد سالمند دارد.
استنتاج: به نظر می رسد که استفاده از تحریکات الکتریکی در نواحی مختلف مغزی به عنوان یک تکنیک مفید و موثر جهت حفظ ظرفیت یادگیری و جلوگیری از اختلالات یادگیری در افراد سالمند محسوب می گردد.