بررسی مدت زمان باقی ماندن لوله تراشه و عوامل مرتبط با آن در بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر

شناخت پرستاران از عوامل موثر بر زمان خارج ساختن لوله تراشه پس از جراحی بای پس عروق کرونر می تواند در مشارکت آن ها در تصمیم گیری نهایی تیم درمانی موثر باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی مدت زمان باقی ماندن لوله تراشه و عوامل مرتبط با آن در بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر در مرکز قلب مازندران انجام شد.
این یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که بر روی 200 بیمار که در مرکز قلب مازندران تحت جراحی بای پس عروق کرونر قرار گرفته بودند انجام شد. داده ها از طریق مشاهده بیمار،اطلاعات موجود در پرونده و گزارش های پرستاری جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری همبستگی اسپیئرمن، مان ویتنی، کروسکال والیس،کای اسکوئر و رگرسیون استفاده گردید.
نتایج نشان داد میانگین و انحراف معیار مدت زمان باقی ماندن لوله تراشه 27/2±39/9 ساعت بود. با استفاده از مدل رگرسیون ارتباط همزمان متغیرهای جمعیت شناختی و عوامل طبی قبل از عمل با مدت زمان باقی ماندن لوله تراشه مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان داد از بین این عوامل بیماری تنفسی، سابقه MI، سن و وزن ارتباط معنی داری دارند.
استنتاج: توجه به عوامل جمعیت شناختی و طبی هنگام پذیرش بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر منجر به تشخیص به موقع افراد در معرض خطر باقی ماندن طولانی مدت لوله تراشه می شود و تنظیم و اجرای برنامه ریزی های مراقبتی دقیق برای پیشگیری از عوارض جسمی و روحی تهویه مکانیکی طولانی مدت و کاهش هزینه های درمانی را امکان پذیر می نماید.