تاثیر لکتین استخراج شده از علف هفت بند. Polygonum persicaria L بر متابولیسم حدواسط لاروهای پروانه سفیده بزرگ کلم Pieris brassicae L. (Lep.: Pieridae)

لکتین ها پروتئین‏ هایی با ساختار ناهمگن هستند که با اتصال به قندهای منومر یا اولیگوساکاریدهای موجود در سطح سلول‏ ها سبب اختلال در فرآیندهای سلولی و حتی مرگ آن ها می شوند. در این پژوهش، برای درک بهتر سازوکار حشره کشی لکتین علف هفت بند .PPA) Polygonum persicaria L)، تاثیر غلظت های مختلف آن (2، 1، 5/0 میلی گرم بر میلی لیتر) بر متابولیسم حدواسط لاروهای سفیده بزرگ کلم، .Pieris brassicae L ارزیابی شد. تغذیه لاروهای سفیده بزرگ کلم از لکتین مذکور سبب افزایش فعالیت آسپارتات آمینوترانسفراز و گاماگلوتامیل ترانسفراز شد، اما فعالیت آلانین آمینوترانسفراز کاهش معنی داری را نشان داد. فعالیت آلدولاز به صورت وابسته به غلظت در لاروهای تیمار شده نسبت به شاهد کاهش یافت، اما فعالیت لاکتات دهیدروژناز فقط در غلظت 2 میلی گرم بر میلی لیتر افزایش معنی داری نسبت به شاهد داشت. فعالیت اسیدفسفاتاز تفاوت معنی داری بین لاروهای شاهد و تیمار نشان نداد، اما آلکالین فسفاتاز در لاروهای تغذیه شده روی لکتین 2 میلی گرم بر میلی لیتر نسبت به سایر تیمارها بیشترین فعالیت را داشت. لیپوپروتئین با تراکم بالا در لاروهای تغذیه شده روی لکتین 2 می لی گرم بر میلی لیتر کمترین مقدار اما لیپوپروتئین با تراکم کم، بیشترین مقدار را نشان داد. در بین درشت مولکول های ذخیره ای، گلیکوژن تفاوت معنی داری را بین لاروهای شاهد و تغذیه شده با لکتین نشان نداد، اما مقادیر پروتئین و تری گلیسرید به طور معنی داری کاهش یافتند. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که لکتین گیاه هفت بند در بیشترین غلظت استفاده شده می تواند سبب اختلال در متابولیسم حدواسط لاروهای سفیده کلم شود.