جلوه نظریه در آثار نظریه پرداز: بررسی «خواننده درون متن» در بازی محبت اثر ایدن چمبرز

در سال های اخیر در ایران، نظریه ایدن چمبرز تحت عنوان «خواننده درون متن» از طرف محققان حوزه ادبیات کودک بسیار موردتوجه قرار گرفته است. تلاش پژوهش های مربوطه خوانش متفاوت آثار نویسندگان ایرانی این حوزه از ادبیات بر اساس نظریه چمبرز بوده است. چمبرز در روش نقد خود برای شناسایی ویژگی های خواننده درون متن اثر ادبی بررسی چهار عنصر سبک، زاویه دید، طرفداری و شکاف های گویا را لازم می داند. سوال عمده این مقاله این است که آیا ویژگی ها و شیوه-های نظری که چمبرز آن ها را برای خلق خواننده درون متن ضروری می شمارد در آثار ادبی خود او عملا نمود پیداکرده اند؟ بررسی داستان «روز بیکاری سیندی» از مجموعه داستان بازی محبت1 نشان می دهد که چمبرز با بهره گیری هوشمندانه از شیوه های مختلف، ازجمله تغییر سبک روایتی-توصیفی به سبک نمایشی-عینی، کلمات متنوع اما روان و صمیمی، آرایه های ادبی کم و قابل فهم، راوی سوم شخص محدود به کانونگری شخصیت اول داستان، طرفداری از طریق تغییر سبک، شکاف های صوری و فرهنگی و شکاف در شخصیت پردازی و ساختار متن خواننده کودکی فعال و منتقد را در متن خود می سازد و طلب می کند.