تعیین شرایط بهینه برای تولید ترکیبات ضد قارچی از جدایه بومی باسیلوس سرئوس SB15

با توجه به گسترش عفونت های قارچی یافتن ترکیبات ضد قارچی جدید ضروری است و گونه های مختلف باسیلوس به دلیل ویژگی های زیستی منبع مناسبی برای این منظور است. هدف این مطالعه دست یابی به گونه های بومی باسیلوس با توان تولید ترکیبات ضد قارچی می باشد.
در این مطالعه گونه های باسیلوس از نمونه های خاک تیمار شده با حرارت، جداسازی شده و با استفاده از روش انتشار دیسک اثر ضد قارچی مایع رویی حاصل از کشت براث آن ها بررسی شد. شاخص های MIC و MFC جدایه منتخب علیه دو قارچ استاندارد سنجیده شد و منحنی رشد آن در مقادیر مختلف دما و pH رسم شد. اثر pH، دما، زمان، منبع کربن و نیتروژن بر تولید ترکیب ضدقارچی توسط جدایه منتخب بررسی شده و جدایه با استفاده از تست های بیوشیمیایی و مولکولی تعیین هویت شد.
از 6 جدایه باسیلوس، 3 جدایه توانایی تولید ترکیب ضد قارچ را داشتند و جدایه Bacillus cereus SB15 بیشترین توان ضد قارچی را نشان داد. شرایط بهینه تولید ترکیب ضدقارچ توسط این جدایه عبارت بود از: دمایC °37، 7pH=، 48 ساعت انکوباسیون و مانیتول و اوره به عنوان بهترین منابع کربن و نیتروژن. MIC و MFC ترکیب ضدقارچی تولیدی علیه آسپرژیلوس نیجر به ترتیب برابر 2 و 4 و علیه آسپرژیلوس فلاوس 4 و 16 میلی گرم در میلی لیتر به دست آمد.
در مجموع می توان گفت باسیلوس جداسازی شده قابلیت مناسبی جهت تولید ترکیب ضدقارچ دارد و می توان از آن در راستای تولید ترکیبات ضدقارچی جهت کنترل عفونت های قارچی و نیز کنترل قارچ ها در صنایع غذایی و محیط استفاده کرد.