ارزیابی شیوع ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی در پرسنل پرستار

پرسنل پرستاری همواره در معرض خطر اختلالات اسکلتی- عضلانی مرتبط با کار قرار دارند و از مشکلات مهم بهداشتی در پرستاران می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی شیوع ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی در پرسنل پرستار انجام شده است.
مطالعه حاضر بصورت توصیفی- تحلیلی و در سال 1393 انجام شد. در این مطالعه 200 نفر از پرستاران بیمارستان های آموزشی شهر شیراز به روش نمونه گیری خوشه ایساده انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه نوردیک صورت پذیرفت. تجزیه و تحلیل بوسیله آزمون های t-test و کای اسکوئر(کای دو) انجام شد.
نتایج نشان داد که 100 درصد از افراد مورد مطالعه در طی 12 ماه گذشته، حداقل در یک ناحیه از بدن دچار اختلالات اسکلتی عضلانی شده اند. بیشترین اختلال مربوط به پشت (7/12%) ، زانو (6/12%) و نشیمن و کمر(4/12%) می باشد. آزمون کای دو نشان داد که ارتباط معنا داری بین جنس با شیوع اختلال اسکلتی- عضلانی در ناحیه گردن وجود دارد. آزمون t-test نیز نشان داد که ارتباط معناداری بین سن و سابقه کار با شیوع اختلال اسکلتی- عضلانی در ناحیه پا وجود دارد.
اختلالات اسکلتی عضلانی در پرستاران شیوع بالایی داشته و عوامل خطر، پیچیده مرتبط با شغل می باشد.