تاثیر سطوح مختلف آبیاری و ماده تنظیم کننده رشد گیاهی پیکس بر عملکرد پنبه (مطالعه موردی: داراب، فارس)

کم آبیاری یکی از روش های شناخته شده در مناطق کم آب جهان است. یکی از تکنیک های کم آبیاری استفاده از روش آبیاری در جویچه های یک در میان است. بدین منظور یک آزمایش اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به مدت دو سال در ایستگاه تحقیقات بختاجرد داراب بر روی پنبه رقم بختگان انجام شد. فاکتور اصلی شامل پنج سطح آبیاری : 1) آبیاری کلیه جویچه ها در هر نوبت آبیاری (شاهد) ؛ 2) آبیاری در جویچه های یک در میان ثابت ؛ 3) آبیاری در جویچه های یک در میان متغیر ؛ 4) آبیاری جویچه ها بصورت دو نوبت آبیاری در جویچه های یک در میان ثابت و یک نوبت آبیاری کامل؛ 5) آبیاری جویچه ها بصورت دو نوبت آبیاری کامل و یک نوبت آبیاری در جویچه های یک در میان ثابت و فاکتور فرعی کاربرد ماده کندکننده رشد گیاهی (پیکس) در دو سطح 0 و 1 لیتر در هکتار بود که بصورت محلول پاشی انجام شد. در پایان فصل رشد، صفات عملکرد وش، تعداد غوزه، وزن غوزه، زودرسی، شاخص برداشت و راندمان مصرف آب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مقایسه میانگین مرکب دو ساله با آزمون چند دامنه ای دانکن نشان دادکه، اعمال کم آبیاری موجب کاهش معنی دار عملکرد وش پنبه در تمام سطوح نسبت به سطح شاهد گردید. مصرف پیکس بر عملکرد وش تاثیر معنی داری نداشت. تاثیر مصرف پیکس بر تعداد غوزه منفی، ولی بر وزن غوزه و شاخص برداشت تاثیر مثبت و معنی داری داشت. همچنین، زودرسی محصول را افزایش و گیاه پنبه را در مقابل کم آبی متحمل ساخت. اعمال تکنیک کم آبیاری سبب افزایش کارایی مصرف آب به ترتیب به میزان 2/20 و 03/14 درصد در سطوح دوم و چهارم آبیاری نسبت به سطح شاهد گردید.