بررسی تنوع ژنتیکی و تجزیه ارتباط صفات فنولوژیک مرتبط با فرار از خشکی در لاین های جو با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

بررسی تنوع ژنتیکی گامی مهم در بهره برداری از مواد گیاهی در برنامه های به نژادی است. در این مطالعه، تنوع ژنتیکی 55 لاین جو با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره مورد ارزیابی قرار گرفت و همچنین به منظور شناسایی نشانگرهای مرتبط با صفات فنولوژیک و عملکرد مربوط به فرار از خشکی شامل صفات تعداد روز تا خوشه دهی، طول دوره پر شدن دانه، تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، وزن هزار دانه و عملکرد در لاین های جو از نشانگرهای ریزماهواره استفاده شد. این صفات در شرایط دیم مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای این منظور، از برگ های جوان جو DNA استخراج گردید و محصولات تکثیری PCR با استفاده از 35 جفت آغازگر ریزماهواره روی ژل الکتروفورز واسرشته ساز پلی آکریلامید 5/4% بارگذاری شدند که 25 جفت آغازگر الگوی نواری واضح و چندشکل تولید کردند. در مجموع، 186 نوار چندشکل شناسایی گردید. تعداد نوارهای چندشکل مشاهده شده از 2 تا 14 با میانگین 44/7 نوار به ازای هر جفت آغازگر متغیر بود. میزان اطلاعات چندشکلی برای آغازگرها از 18/0 تا 45/0 متغیر بود و میانگین آن 32/0 بود. لاین های جو مورد مطالعه با استفاده از تجزیه خوشه ایبه 3 گروه تقسیم شدند، لاین ها تا حد مطلوبی بر اساس منشاء جغرافیایی از یکدیگر تفکیک شدند که بیانگر کارایی نشانگرهای ریزماهواره در تشخیص تفاوت ها و شباهت های ژنتیکی می باشد. همچنین، در تجزیه ارتباط 24 نشانگر مثبت شناسایی گردید. شناسایی نشانگرهای مثبت می تواند در برنامه های مکان یابی ژن های کنترل کننده صفات فنولوژیک و عملکرد مرتبط با فرار از خشکی مورد استفاده قرار گیرد و شناسایی ژنوتیپ های جو فرارکننده از خشکی را تسهیل کرده و موجب صرفه جویی در وقت، هزینه و نیروی انسانی گردد.