بررسی رابطه سلامت روان و کیفیت زندگی با نقش واسطه ای سلامت معنوی در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی برازش مدل روابط ساختاری سلامت روان با کیفیت زندگی با آزمون نقش واسطه ای سلامت معنوی در دانشجویان بود.
پژوهش حاضر از نوع مدل روابط ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه ارومیه در سال تحصیلی 95-1394 تشکیل می داد. از این جامعه آماری تعداد 200 دانشجو به صورت نمونه گیری خوشه ایتصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ، فرم کوتاه 36 سوالی کیفیت زندگی و سلامت معنویپولوتزین و الیسون استفاده شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و نرم افزار AMOS تجزیه و تحلیل شد.
ضرایب استاندارد مسیرها حاکی از آن است که مسیر کیفیت زندگی با سلامت روان (65/0 =β) و مسیر کیفیت زندگی به سلامت معنوی (59/0 =β) در سطح آماری معنادار است. همچنین نتایج حاکی از معنادار بودن مسیر غیر مستقیم کیفیت زندگی به سلامت روان از طریق سلامت معنوی است.
با توجه به نتایج به دست آمده، سلامت معنوی می تواند تعدیل کننده رابطه بین کیفیت زندگی با سلامت روان باشد.