بررسی نقش واسطه گری عزت نفس در رابطه بین ابعاد الگوهای ارتباطات خانواده و بهزیستی معنوی

پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش واسطه گری عزت نفس در رابطه بین ابعاد الگوهای ارتباطات خانواده و بهزیستی معنوی انجام شد.
شرکت کنندگان این پژوهش شامل 346 نفر(192 دختر و 154 پسر) از دانشجویان مشغول به تحصیل در سال 94-1393 دانشگاه شیراز بودند که به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. به منظور بررسی متغیرهای پژوهش، هر یک از شرکت کنندگان پرسشنامه های الگوهای ارتباطی خانواده(کوئرنر و فیتزپاتریک، 2002)، عزت نفس(روزنبرگ، 1989) و بهزیستی معنوی(بردل و همکاران، 2011) را تکمیل کردند. پایایی ابزارهای پژوهش به وسیله ضریب آلفای کرونباخ و روایی آنها به کمک روش تحلیل عاملی تعیین شد.
نتایج حاکی از روایی و پایایی قابل قبول آزمونها بود. مدل فرضی با استفاده از روش آماری تحلیل مسیر با استفاده از رگرسیون چندگانه به روش متوالی همزمان بر اساس مراحل بارون و کنی تحلیل شد. یافته ها نشان داد که ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده پیش بینی کننده معنادار عزت نفس و بهزیستی معنوی است. همچنین بین عزت نفس و بهزیستی معنوی رابطه معناداری وجود دارد و عزت نفس به عنوان یک متغیر واسطه ای بین هر دو نوع جهت گیری گفت وشنود و همنوایی با بهزیستی معنوی نیز ایفای نقش می کند.
ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده با واسطه گری عزت نفس نقش موثری در شکل گیری بهزیستی معنوی داشته است.