بررسی تاثیر آموزش‬های ارگونومیک بر وضعیت بدنی گاوداران شهرستان ابرکوه

کارگران شاغل در دامداری با طیف وسیعی از اختلالات اسکلتی عضلانی در اندامهای مختلف روبرو هستند. تحقیقات اندکی در مورد MSDs در حرفه دامداری و آموزش در مورد نحوه صحیح انجام کار فیزیکی در ایران انجام شده است. از سویی در صنایع با تعداد بیشتر کارگر اغلب اجرای برنامه های ایمنی ساده تر می باشد.
مطالعه حاضر به صورت مطالعه ای مداخله ای در میان تعداد 50 نفر از گاوداران شهرستان ابرکوه انجام شد. ابتدا وضعیت بدنی گاوداران با کمک روش Man-TRA و WISHA مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. سپس آموزش های لازم به صورت چهره به چهره جهت حمل و بلندکردن صحیح بار به گاوداران داده شد. در نهایت پس از گذشتن دو ماه از مداخله آموزشی بار دیگر وضعیت بدنی با روش Man-TRA و WISHA مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج ارزیابی نهایی با روش WISHA قبل از مداخله آموزشی نشان داد 3/84 درصد گاوداران کد وضعیت مطلوب را به خود اختصاص دادند. اما پس از مداخله آموزشی با وجود بهبود برخی وضعیت ها مانند قرارگیری مناسب وضعیت دست، داشتن کمر مستقیم در حین انجام وظیفه و تکرار وظیفه، به علت عدم مواردی چون رعایت وزن بار بلند شده، وضعیت مطلوب به 6/83 درصد از جمعیت گاوداران کاهش یافت؛ که نتایج آنالیز آماری نیز گویای این مطلب بود. نتایج حاصل از روش ManTRA نیز نشان داد آموزش در مدت زمان انجام کار بی تاثیر بوده اما افزایش و کاهش نمره تنش پس از مداخله آموزشی در اندام تحتانی و گردن/شانه قابل توجه بود. به طور کلی نمره نهایی در حد مجاز برآورد شد.
به طور کلی نتایج نشان داد با وجود بهینه بودن شرایط در گاوداری های شهرستان ابرکوه و شرایط مطلوب اکثریت جامعه مورد مطالعه، میزان تاثیر برنامه آموزشی جهت بهتر شدن وضعیت بدنی در نواحی کمر و گردن به عنوان مشکل دارترین بخش مطالعه موثر گزارش شد.