پیش بینی مقادیر پارامترهای کیفی EC و TDS با استفاده از تغییرات دبی جریان رودخانه مطالعه موردی رودخانه های مهاباد چای و بالخلوچای (بایزید آباد) حوضه آبریز دریاچه ارومیه 1392-1371

بیش از سه دهه است که هیدرولوژیست ها، استفاده از مدل های چندمتغیره را جهت توصیف و مدل سازی داده های پیچیده هیدرولوژی توصیه می کنند، درحالی که به تازگی اهمیت مدل های چند متغیره در آب شناسی مطرح شده است. در واقع در مدل های چند متغیره با دخالت دادن عوامل موثر دیگر، می توان نتایج توصیف، مدل سازی و پیش بینی پارامترهای مختلف را بهبود بخشید.
در این مطالعه، مدل های چند متغیره خود همبسته با میانگین متحرک هم زمان آرما (کارما) جهت مدل سازی پارامترهای EC و TDS ایستگاه های جنوب دریاچه ارومیه مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت استفاده از مدل های کارما، از سری زمانی دبی سالانه، مقادیر EC، TDS، SAR و pH مربوط به سه ایستگاه هیدرومتری کوتر، بالقچی و گردیعقوب در دوره آماری (1392-1371) استفاده شد.
نتایج بررسی روند تغییرات پارامترهای کیفی رودخانه های غرب حوضه دریاچه ارومیه نشان داد که در دوره آماری مورد بررسی روند دبی رودخانه های مورد مطالعه در جنوب دریاچه ارومیه کاهشی بوده و در مقابل مقادیر EC و TDS روندی افزایشی را تجربه کرده اند. بر اساس نتایج مدل سازی مقادیر EC و TDS، میزان متوسط خطا (RMSE) در مدل سازی مقادیر EC در مرحله آموزش برابر باmho/cm 16/60 و در مرحله آزمایش mho/cm 13/26 و برای مقادیر پارامتر TDS در مرحله آموزش برابر با 19/84 و در مرحله آزمایش 12/71 بود. مقادیر برآورد شده از محاسبه خطا و دقت مدل تماما در محدوده اطمینان واقع شدند.
در واقع می توان چنین نتیجه گیری کرد که در روش های مدل سازی چند متغیره با در نظر گرفتن عوامل موثر بیشتر، می توان دقت مدل های سری زمانی و نتایج حاصل از آنها را ارتقاء داد.