اثر ویتامین D در درمان نشانه های ناشی از نوروپاتی محیطی در بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین(ع) تهران در سال 1394

مطالعات محدودی به بررسی ارتباط کمبود ویتامین D با نوروپاتی دیابتی پرداخته اند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر ویتامین D بر درمان نشانه های ناشی از نوروپاتی محیطی دیابتی طراحی شد.
در این مطالعه مداخله ای نیمه تجربی، 30 نفر از بیماران دیابتی بالای 35 سال مبتلا به نوروپاتی محیطی که سطح سرمی ویتامین D آنها کمتر از ng/ml30 بود به صورت متوالی انتخاب شدند. برای تعیین شدت نشانه های نوروپاتی دیابتی (اطلاعات غیر مستند) از پرسش نامه NSS (Neuropathy Symptom Score) و درخصوص علایم نوروپاتی (اطلاعات مستند) از پرسش نامه NDS (Neuropathy Disability Score) استفاده شد. بیماران به مدت10 هفته تحت درمان با هفته ای 50000 واحد ویتامین D خوراکی قرار گرفتند.
میانگین سنی بیماران 60/1 سال بود و 33 % مرد بودند. 83/3 درصد افراد کمبود سطح ویتامین D (کمتر از mng/mL20) و 7/16 درصد آنان سطح ناکافی ویتامین D سرمی (ng/mL20 تا30) داشتند. میانگین سطح سرمی ویتامین D در ابتدای مطالعه ng/mL 86/5 ± 37/14 بود. برای نمرات NSS، از بین افراد مورد مطالعه نمرات 70 درصد آنان قبل و بعد از تجویز ویتامین D و همچنین میانگین نمرات آنها قبل و بعد از مداخله کاهش معنی داری نشان داد (به ترتیب 02/0P= و 05/0P<). در حالی که تغییرات معنی داری در نمرات NDS قبل و بعد از تجویز ویتامین D رخ نداد (748/0p=).
تجویز ویتامین D به مدت 3 ماه در بیماران دیابتی سبب بهبود نشانه های ناشی از نوروپاتی دیابتی با توجه به پرسش نامه NSS گردید، درحالی که در معاینات بیماران با توجه به پرسشنامه NDS تغییری مشاهده نشد.