بررسی تاثیر محلول پاشی ورمی واش بر وضعیت عناصر غذایی برگ و عملکرد توت فرنگی رقم «گاویتا»

این پژوهش به منظور بررسی اثر ورمی واش بر عملکرد و غلظت عناصر غذایی برگ توت فرنگی رقم «گاویتا» در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد، در سال 1393 انجام شد. تیمارها شامل شاهد (بدون محلول پاشی ورمی واش) و غلظت های 10، 15 و 25 درصد ورمی واش بودند که در فواصل زمانی یک، دو و سه هفته به صورت محلول پاشی به کار برده شدند. ورمی واش از ورمی کمپوست کود گاوی و از طریق کرم های خاکی گونه ایزنیا فوئتیدا استخراج شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری در میزان نیتروژن، پتاسیم و آهن برگ بین کلیه تیمارهای ورمی واش در مقایسه با شاهد وجود داشت، اما در مورد سایر عناصر پرمصرف و کم مصرف معنی دار نبود. غلظت آهن برگ در تیمار محلول پاشی 25 درصد ورمی واش در فواصل زمانی یک هفته ای، تا مرز بیشبود افزایش یافت. محلول پاشی ورمی واش با غلظت 10، 15 و 25 درصد هر دو هفته یک بار به طور قابل توجهی تعداد میوه و عملکرد در بوته را افزایش دادند، اما متوسط وزن هر میوه را اندکی کاهش دادند. افزایش عملکرد تیمارهای مختلف ورمی واش در مقایسه با تیمار شاهد، بین 68-24 گرم در بوته متغیر بود. تیمارهای ورمی واش تاثیری بر تعداد گل آذین در بوته و تعداد گل در گل آذین نداشتند. محلول پاشی ورمی واش با غلظت 15 و 10 درصد در فواصل زمانی دو هفته یک بار، عملکرد توت فرنگی رقم «گاویتا» را بهتر از سایر تیمارها بهبود بخشیدند.