نقش سبک های دلبستگی و سبک های اسناد در پیش بینی رضایت از زندگی در دانشجویان افسرده

هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایت از زندگی براساس سبک های دلبستگی و سبک های اسناد در دانشجویان افسرده است.
این پژوهش از نوع توصیفی و به روش همبستگی بوده و جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علامه ی طباطبائی در سال 94-1393 است که تعداد 135 نفر به روش نمونه گیری در دسترس و در دو مرحله انتخاب شدند. بدین معنی که در مرحله اول روی 318 نفر از دانشجویان، تست افسردگی بک اجرا شد و در مرحله دوم دانشجویانی شامل 135 نفر (83 پسر و 52 دختر ) که نمره تست افسردگی بک آنها بالاتر از نقطه برش و واجد شرایط در پژوهش بودند ، به عنوان نمونه اصلی پژوهش انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رضایت از زندگی، سبک دلبستگی و سبک اسنادی استفاده شد.
نتایج این پژوهش با استفاده از تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش Enter نشان داد که در بین انواع سبک های دلبستگی، سبک دلبستگی ناایمن- اجتنابی و سبک دلبستگی ایمن برای پیش بینی میزان رضایت از زندگی از ضرایب تاثیر معنی داری برخوردار هستند. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که ابعاد اسناد دهی پایدار- ناپایدار در موقعیت منفی و اختصاصی- کلی در موقعیت مثبت دارای ضرایب تاثیر معناداری هستند و می توانند میزان رضایت از زندگی دانشجویان افسرده را به خوبی پیش بینی کنند.
با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که سبک دلبستگی ایمن و سبک دلبستگی ناایمن- اجتنابی و نیز سبک های اسنادی پایدار- ناپایدار در موقعیت منفی و اختصاصی- کلی در موقعیت مثبت مولفه های خوبی برای پیش بینی میزان رضایت از زندگی در بین دانشجویان افسرده است.