اثر محیط رویی سلول های ملانوما در القاء تغییرات بدخیمی و افزایش قابلیت مهاجرت ملانوسیت های انسانی A375

سلول های سرطانی، مجموعه ای از فاکتورهای مختلف را به محیط پیرامونی خود آزاد می کنند که می توانند به تغییر عملکرد سلول های موجود در ریز محیط تومور و همچنین سلول های دورتر از ناحیه ی توموری منجر شوند. هدف این مطالعه، بررسی اثر محیط رویی حاصل از رده سلولی ملانوما A375 بر ملانوسیت های انسانی در شرایط آزمایشگاهی است.
محیط رویی از کشت 48 ساعته رده سلولی ملانوما A375 تهیه شد. ملانوسیت ها در گروه تست، در فلاسک T-25 کشت و به مدت 22 روز با محیط رویی حاصل از ملانوما A375 تیمار شدند. در گروه کنترل، همین تعداد سلول در حضور محیط کشت کامل (DMEM حاوی 10% FBS) کشت داده شدند. خصوصیات ریخت شناسی سلول ها با استفاده از میکروسکوپ نوری معکوس بررسی و نرخ رشد سلول ها به کمک روش شمارش مستقیم سلول ها محاسبه شد. سپس میزان بیان ژن های تشخیصی ملانوما (S100A4، S100A14، MITF و TYR) و ژن های مرتبط با فرآیند گذار از حالت اپیتلیالی به حالت مزانشیمی (EMT) شامل CDH1، CDH2، SNAI1، SNAI2، TWIST1 و TGF-β1 به وسیله ی Real-Time PCR و میزان مهاجرت سلول ها به کمک آزمون خراش، در هر دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. از ملانوما A375، به عنوان کنترل مثبت استفاده شد.
نتایج نشان داد که تیمار ملانوسیت ها با محیط رویی ملانوما A375، سبب تغییر شکل ملانوسیت ها، افزایش 62/1 برابری در میزان تکثیر این سلول ها (001/0P=)، افزایش معنی دار بیان ژن های S100A14 (003/0P=) و TGF-β1 (001/0P=)، کاهش معنی دار بیان ژن CDH1 (048/0P=) و افزایش معنی دار در قابلیت مهاجرت این سلول ها شد (05/0P<).
بر اساس نتایج این مطالعه، مولکول های آزادشده از رده سلولی ملانوما A375 ، می توانند برخی از ویژگی های مولکولی و عملکردی ملانوسیت ها را در جهت القای بدخیمی تغییر دهند.