القای مقاومت علیه پوسیدگی فوزاریومی ریشه و ساقه ی خیار بوسیله ی جدایه های تریکودرما و سودومونادهای فلورسنت جدا شده از ریزوسفر خیار

بیماری پوسیدگی ریشه و ساقه ی خیار ناشی از Fusarium oxysporum f. sp. radicis cucumerinum از جمله بیماری های مهم خیار محسوب می شود. القای مقاومت سیستمیک توسط تریکودرما و سودومونادهای فلورسنت یک روش امید بخش برای بیوکنترل این بیماری می باشد. در این تحقیق، ده جدایه از تریکودرما و هجده جدایه از سودومونادهای فلورسنت بوسیله محیط کشت های اختصاصی از ریزوسفر خیار جداسازی شد. همچنین ده استرین تریکودرما و دو استرین از سودوموناس از منابع مختلف تهیه گردید. سیستم تقسیم ریشه برای غربال جدایه ها در القای مقاومت علیه این بیماری مورد استفاده قرار گرفت. این آزمایش با 42 تیمار شامل کنترل های مثبت و منفی و 9 تکرار اجرا شد. بعد از چهار هفته، بیماری با نمره دهی به گیاهان مورد ارزیابی قرار گرفت و شاخص وقوع بیماری برای هر تیمار محاسبه شد. نتایج نشان داد که جدایه های Ps9، Ps14، Ps12 و Ps6 از سودومونادها و جدایه های Tr6 و Tr9 از تریکودرما به ترتیب با شاخص بیماری 4/34، 4/34، 8/43، 9/46، 5/12 و 5/12درصد بطور معنی داری باعث کاهش بیماری نسبت به شاهد شدند. در طی آزمایش بیمارگر و آنتاگونیست از هم جدا بودند و کنترل بیماری ناشی از یک پدیده بواسطه گیاه که همان مقاومت القایی می باشد، بود. نتایج نشان دهنده امیدبخش بودن کاربرد این عوامل بیوکنترل جهت کاهش بیماری می باشد.