پیش بینی قابلیت های نوآوری بر اساس سبک رهبری اصیل در آموزش و پرورش

یکی از هدف های عملیاتی و راهکارهای آن در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، استقرار نظام خلاقیت و نوآوری در آموزش و پرورش در راستای تربیت جامع و بالندگی معنوی و اخلاقی است. از طرفی؛ رهبری اصیل، از جمله تئوری های جدیدی است که برای الهام بخشی و به کار گرفتن ظرفیت روان شناختی زیردستان و ایجاد قابلیت های نوآوری مطرح شده است.
هدف اصلی این پژوهش پیش بینی قابلیت های نوآوری براساس سبک رهبری اصیل در آموزش و پرورش است.
روش تحقیق، توصیفی از نوع هبستگی و پیش بینی بود. جامعه آماری ما شامل کلیه کارمندان اداره آموزش و پرورش شهرستان قوچان بود. که نمونه ای به اندازه 95 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شد. برای بررسی ادراک کارکنان از رهبری اصیل از پرسشنامه استاندارد الیو و والومبا(2007) و برای بررسی قابلیت های نوآوری از پرسشنامه استاندارد تسای و همکاران(2001) استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها با آلفای کرونباخ به ترتیب برای رهبری اصیل 91/0 و برای قابلیت های نوآوری87/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t، همبستگی و رگرسیون چندگانه استفاده شد.
نتایج نشان داد مولفه های رهبری اصیل به جز پردازش متوازن در کارکنان آموزش و پرورش بالاتر از جامعه است. در مورد قابلیت های نوآوری تفاوت معنادار نمی باشد. همچنین مولفه های رهبری اصیل48 درصد توانایی پیش بینی قابلیت های نوآوری را دارند و 52درصد باقیمانده مربوط به سایر عوامل می باشد. با توجه به مقادیر به دست آمده از آزمون t، زیرمقیاس خودآگاهی(یکی از زیر مقیاس های رهبری اصیل) با 44/0 = β بر میزان قابلیت های نوآوری در سطح 5 درصد بیشترین تاثیر معنادار را دارد(p<0.05).
باتوجه به وجود رابطه و پیش بینی قابلیت های نوآوری براساس سبک اصیل رهبری، پیشنهاد می شود مدیران و رهبران آموزش و پرورش، با کاربست این سبک رهبری و رویکردهای اجرایی مناسب آن، زمینه ایجاد قابلیت های نوآوری را در زیردستان فراهم کنند