بررسی تطبیقی تصویر جوانی و پیری از منظر ابن معتر و سعدی

جوانی و پیری از جمله موضوعاتی است که شاعران در هر زمان و مکان بدان عنایت داشته و از زاویه دید خود درباره آن شعر سروده اند. از جمله شاعرانی که با نگاهی ویژه اما نزدیک به هم در شعرشان به این موضوع اهمیت داده اند شاعر بزرگ عرب، ابن معتز و شاعر پرآوازه ایران، سعدی شیرازی اند که علی رغم اینکه در دو دنیای متفاوت زندگی کرده اند در اشعارشان تصویر مشابهی درباره جوانی و پیری ارائه داده اند. در این مقاله سعی بر این است که به شیوه توصیفی تحلیلی و برمبنای مکتب امریکایی ادبیات تطبیقی، دیدگاه سعدی و ابن معتز درباره جوانی و پیری بررسی تطبیقی شود. یافته های پژوهش بیانگر آن است که هر دو شاعر جوانی را دوره لهو و لعب، عیش وتنعم، قوت و قدرت و نشاط معرفی کرده اند و پیری را از سویی دوره ضعف جسمانی، پژمردگی و فرسودگی بدن و تحلیل قوای بدنی و از سوی دیگر دوره زهدپیشگی و دوری از لذت ها همراه با افزایش آگاهی و قدرت تدبیر دانسته اند که در نهایت با ترک زندگی به پایان می رسد.