بررسی آزمایشگاهی و مدل سازی اثر گازهای تزریقی دی اکسیدکربن و گاز طبیعی غنی شده بر سینتیک رسوب آسفالتین از نفت زنده

رسوب آسفالتین از سیال مخزن یکی از مشکلات جدی در حین تولید نفت است که سبب مسدود شدن سازند، دهانه چاه و تاسیسات بهره برداری می شود. در مطالعه های پیشین عمدتا رسوب آسفالتین تنها از نگاه ترمودینامیکی بررسی و فرض شده است که این رخداد نسبتا سریع است و آثار سینتیکی وجود ندارند. بدون درک درست آثار سینتیکی همراه در حین رسوب آسفالتین، مدل های ترمودینامیکی پیش‏بینی‏ای گمراه‏کننده از پایداری آسفالتین به دست می دهند؛ بنابراین برای مطالعه این پدیده باید از دو منظر تعادل ترمودینامیکی و پایداری سینتیکی به موضوع نگاه کرد. در این مطالعه با روش تزریق مولی برنامه ریزی‏شده گاز طبیعی غنی‏شده و دی‏اکسیدکربن در شرایط دما و فشار اولیه مخزن در سامانه تشخیص جامد به ارزیابی سینتیکی فرآیند رسوب ایجادشده پرداخته شد و با فرض سینتیک پلیمری شدن برای واکنش گاز و مولکول آسفالتین، مشخصه های سینتیکی واکنش رخ داده محاسبه شدند. نتایج نشان می دهند که رسوب آسفالتین به‏ازای 9/0 مول گاز طبیعی غنی‏شده تزریقی و برای گاز CO2 به‏ازای 3/0 مول تزریق به یک مول نفت مخزن رخ می دهد. هم‏چنین مرتبه واکنش نسبت به گاز طبیعی غنی‏شده تزریقی و CO2 حدود 7/2 برابر مرتبه واکنش نسبت به آسفالتین است.