بهینه سازی آرایش چاه ها با استفاده از چاه های افقی دریک مخزن ذخیره سازی گاز میعانی

معمولا برای اطمینان از تامین گاز در زمان اوج مصرف، آن را در زیرزمین ذخیره می‏کنند. با پیشرفت ذخیره سازی در صنعت نفت، به بهینه‏سازی عمل‏کرد مخازن ذخیره و برداشت حداکثری از این مخازن توجه شده است. در این مقاله به بهینه سازی حفر چاه ها در یک مخزن واقعی گاز میعانی با هدف افزایش ظرفیت ذخیره سازی و بیشینه کردن راندمان تولید میعانات پرداخته و حفر چاه های جدید براساس قابلیت مخزن بررسی می‏شود. حفر چاه های تزریقی جدید و چینش آنها با توجه به خواص پتروفیزیکی مخزن هم‏چون تراوایی، تخلخل، اشباع سیالات و چیدمان چاه های موجود است. متفاوت بودن چاه های تزریق با تولید باعث می شود در ذخیره‏سازی، حجم بیش‏تری از گاز باقی مانده مخزن در جریان تولید استخراج شود و راندمان تولید میعانات افزایش یابد. چگونگی آرایش بهینه چاه ها برای ذخیره سازی و استفاده از چاه های افقی بررسی شده و نتایج نشان می دهند که این کار باعث کاهش تعداد چاه های لازم و افزایش بهره وری میعانات در زمان ذخیره‏سازی می شود. مقایسه بهره دهی چاه افقی با چاه عمودی نشان می دهد که چاه افقی، علاوه بر افزایش شاخص بهره دهی، تشکیل و تجمع میعانات را به تاخیر می اندازد و تاثیر تجمع میعانات بر مقدار بهره دهی را کاهش می دهد. تراوایی، تخلخل و اشباع به‏ترتیب بیش‏ترین اثر را بر تابع هدف می گذارند و آرایش بهینه چاه ها در این مخزن گازمیعانی، به نحوی که دبی لازم برای زمان اوج مصرف تامین شود، در مدت 20 سال باعث افزایش 1 میلیون بشکه ای تولید میعانات گازی باقی مانده در مخزن می شود.