بررسی چگونگی تشکیل اسکارن شمال غربی کیبرکوه با استفاده از داده های سنگ نگاری، شیمی کانی ها و شاره های درگیر جنوب غرب خواف (جنوب شرق خراسان رضوی)

اسکارن کیبرکوه در شمال شرقی بلوک لوت و جنوب غربی شهرستان خواف در استان خراسان رضوی قرار گرفته است. این اسکارن و کانی زایی آهن همراه با آن، در نتیجه ی نفوذ توده های گرانیتوئیدی ائوسن به درون آهک های کرتاسه تشکیل شده اند. گارنت (گروسولار- آندرادیت)، کلینوپیروکسن (دیوپسید- هدنبرژیت)، اپیدوت، آمفیبول، مگنتیت، کلسیت و کوارتز کانی های مهم و اصلی اسکارن در شمال غربی کیبرکوه هستند. این اسکارن از نوع کلسیک و دارای منطقه های آمفیبول- اپیدوت اسکارن، گارنت - اپیدوت اسکارن و پیروکسن- اپیدوت اسکارن است. ترکیب شیمیایی گارنت های مورد بررسی از 46/59 تا 45/99 درصد آندرادیت متغیر است و کلینوپیروکسن ها وابسته به سری محلول جامد دیوپسید- هدنبرژیت هستند و مقدار مول درصد هدنبرژیت آنها از 54/48 تا 25/67 تغییر می کند. بررسی های شاره های درگیر در منطقه کیبرکوه غربی روی رگه های کوارتز همراه با اسکارن ها و کانی زایی آهن صورت گرفته است، دو نوع شاره درگیر این رگه های کوارتز حضور دارند که به نوع Aو B تفکیک شده اند. براساس بررسی های دماسنجی این شاره های درگیر، دارای گستره دمایی بیشتر از °C340- 200 و نیز دامنه شوری از 2 تا 19 درصد وزنی معادل نمک طعام برای نوع A و 34 تا 40 درصد وزنی معادل نمک طعام برای نوع B هستند، شاره های درگیر نوع A دارای شوری پایین تا متوسط ولی شوری نوعB به صورت چشمگیری بالاتر از نوع A است. وجود دو نوع شاره با شوری کم و بالا می تواند دلیلی بر حضور، چرخش و اختلاط آب های ماگمایی و آب های سطحی در کیبرکوه باشد. اسکار ن ها در کیبرکوه در دو مرحله ی پیشرونده و پسرونده در شرایط گریزندگی اکسیژن حدواسط تا بالایی تشکیل شده اند. کانی زایی آهن در مرحله اسکارن پسرونده از شوراب های نوع B به وجود آمده اند. این شاره ها احتمالا از خاستگاه ماگمایی هستند.