شبیه سازی میکروکپسول های تقویت شده توسط نانولوله های کربنی موجود در مواد خودترمیم پایه کپسولی

از آن جهت که مواد کامپوزیتی، به خصوص کامپوزیت ها با زمینه پلیمری ساختارهای آسیب پذیری نسبت به صدمات ایجاد شده در فرم ترک و شکستگی هستند. در سال های اخیر تلاش های علمی جدید در جهت ایجاد یک واحد کنترل داخلی صورت گرفته است، تا بتواند به صورت خودمختار در ترمیم کامپوزیت ها عمل کند. نام این نظریه خودترمیمی است. نظریه خودترمیمی ناشی از همسانسازی بیولوژییکی، نشان میدهد؛ همان گونه که عمیق ترین زخم ها و بریدگی ها به خودی خود ترمیم میشوند، میتوان این ادعا را کرد که تمام مواد طبیعی قابلیت ترمیم ساختار خود را دارند. در این مقاله، مطالعه بر روی خواص میکروکپسول های موجود در کامپوزیتهای خودترمیم پایه کپسولی مورد بررسی قرار میگیرد. هدف از این بررسی اندازهگیری میزان برهمکنش و انرژی ناشی از آن بین نانولوله های کربنی و پلیمر اوره فرمالدهید به عنوان ماتریس پایه در میکروکپسول های موجود در مواد خودترمیم پایه کپسولی، به روش تئوری تابع چگالی است. در ابتدا تاثیرات کایرالیتی و قطر نانولوله ها مورد بررسی قرار گرفت. پس از آن گروه های عاملی متفاوت بر روی نانولوله قرار می گیرند. در آخر میزان مدول یانگ که بر پایه ی انرژی کرنشی در محدودهی تغییر شکل الاستیک قرار دارد، مورد محاسبه قرار گرفت.