چگونگی تاثیر پارامترهای فرآیند برشکاری لیزری دی اکسید کربن کم توان بر کیفیت برش قطعات پلی کربنات تولید شده به روش قالبگیری تزریقی

در این پژوهش تاثیر فشار گاز و موقعیت نقطه کانونی بر کیفیت هندسی و صافی سطح شیار برش در برشکاری لیزری قطعات تزریقی پلی کربنات به ضخامت 3.2 میلی متر با استفاده از لیزر دی اکسید کربن پیوسته کم توان مورد بررسی قرار گرفته شده است. فشار گاز و موقعیت نقطه کانونی پارامترهای متغیر در تحقیق می باشند، در حالی که سایر پارامترها (توان لیزر و سرعت برشکاری) ثابت در نظر گرفته شده اند. آزمایش های فشار گاز با تغییر فشار گاز از 0.5 تا 3.5 بار و آزمایش های موقعیت نقطه کانونی با تغییر موقعیت نقطه کانونی از 0 تا -4 میلی متر صورت پذیرفت. کیفیت هندسی برش (عرض بریدگی بالایی، عرض بریدگی پایینی، میزان مخروطی بودن شیار برش و منطقه متاثر از حرارت بالایی ) و صافی سطح شیار برش به عنوان پارامتر خروجی فرآیند در نظر گرفته شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد فشارگاز و موقعیت نقطه کانونی تاثیر بسزایی درکیفیت درز برش دارد. افزایش فشار گاز و موقعیت نقطه کانونی لیزر عرض بالایی و پایینی را افزایش می دهد. همچنین نتایج حاکی از آن است که کاهش موقعیت نقطه کانونی و افزایش فشارگاز باعث کاهش منطقه متاثر از حرارت بالایی می شود. افزایش فشار گاز باعث کاهش زاویه مخروطی بودن شیار برش می شود و کاهش موقعیت نقطه کانونی باعث کاهش صافی سطح شیار برش می شود. مشاهدات نشان داد که قرارگرفتن موقعیت نقطه کانونی لیزر در عمق قطعه کیفیت برش لیزری را افزایش می دهد.