تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در آئروموناس هیدروفیلاهای جداشده از ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) پرورشی در استان خوزستان

گونه های آئروموناس پاتوژن های فرصت طلبی هستند که در پاره ای از موارد قابلیت ایجاد بیماری به عنوان عامل اولیه در انسان و ماهی را دارند. آئروموناس هیدروفیلا پاتوژن فرصت طلبی است که باعث ایجاد توکسین و عفونت در میزبان شده و مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی در سویه های جداسازی شده آن از مناطق مختلف جهان گزارش شده است. بنابراین، یافتن میزان شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های آئروموناس هیدروفیلا(Aeromonas hydrophila) ارزشمند خواهد بود. تعداد 100 ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) ازاستخر های پرورش ماهی در 4 منطقه از استان خوزستان به عنوان نمونه جمع آوری گردید. قسمت انتهایی روده از هر نمونه جداسازی و هموژن شد. نمونه های جمع آوری شده در آگار خون دار تلقیح و در انکوباتور 37 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت گرم خانه گذاری شدند. از هر پلیت 3 تا 5 کلونی مشکوک به آئروموناس هیدروفیلا انتخاب و در محیط آگار خون دار خالص سازی گردید. هر کلونی به وسیله ی تست کاتالاز، اکسیداز و رنگ آمیزی گرم ارزیابی و DNA جدایه های مشکوک، به روش جوشاندناستخراج گردید. سویه های آئروموناس هیدروفیلا به روش PCR و با استفاده از ژن مربوط به جنس و گونه تایید قطعی شدند. در نهایت مقاومت آنتی بیوتیکی در همه ی جدایه های آئروموناس هیدروفیلای تایید شده به روش دیسک دیفیوژن کربی- باور بررسی شد. بیست جدایه آئروموناس هیدروفیلا از تمام کلونی های مشکوک به آئروموناس با روش PCR تایید قطعی گردید که بیشتر جدایه ها به چندین آنتی بیوتیک مقاومت نشان دادند. کمترین مقاومت نسبت به سفوتاکسیم و سیپروفلوکساسین (25%>) و بیشترین مقاومت نسبت به ونکومایسین و کلیندامایسین (90%) مشاهده شد. درمقایسه با سایرمطالعات، مشخص گردید که الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری در مناطق مختلف، متفاوت می باشد ازاین رو یافتن الگوی مقاومت در هر منطقه امری الزامی می باشد.