حمایت پرسنل درمانی در بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به مرکز درمانی امام خمینی (ره) اردبیل

تشخیص سرطان تجربه ای بسیار ناخوشایند و غیرقابل باور برای هر فرد است که مشکلات جسمی و ناراحتی های روانی را به همراه دارد. حمایت پرسنل درمانی از منابع مهم مقابله ای برای کمک به بیماران مبتلا به سرطان در سازگاری با بیماری است که تحمل این مشکلات را برای بیماران تسهیل و شدت استرس های زندگی در بیماران را کاهش می دهد. این مطالعه به منظور بررسی سطح حمایت پرسنل درمانی در بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به مرکز درمانی امام خمینی (ره) اردبیل انجام گردید.
این مطالعه توصیفی تحلیلی در مرکز درمانی امام خمینی (ره) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال 1393 انجام گرفت. 230 بیمار دارای تشخیص قطعی سرطان با روش در دسترس در این مطالعه شرکت داده شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه ای شامل دو قسمت مشخصات دموگرافیک و حمایت پرسنل درمانی جمع آوری و با آزمون های آماری توصیفی و استنباطی شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار و ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد.
میانگین سطح حمایت پرسنل درمانی با دامنه امتیاز 80-16، برابر 7/58 بود. میانگین سطح حمایت پزشکان و پرستاران با دامنه امتیاز 40-8 به ترتیب برابر 3/29 و 4/29 به دست آمد. ارتباط معنی داری بین سطح حمایت پرسنل درمانی با سن، جنس، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، نوع شغل، وضعیت درآمد، سابقه متاستاز، سابقه عود بیماری، مدت زمان سپری شده از عود یا متاستاز و مدت زمان سپری شده از آگاهی از تشخیص بیماری وجود نداشت. بین سطح حمایت پرسنل درمانی با سابقه بستری شدن ارتباط معنی دار و معکوس وجود داشت. میانگین حمایت پرسنل درمانی در بیماران متاهل، کارمند، دارای مدرک تحصیلی دیپلم، دارای خرج بیش از درآمد، زندگی به همراه همسر و مبتلا به سرطان خون بیشتر بود. بین زنان و مردان در سطح حمایت پرسنل درمانی تفاوتی وجود نداشت.
یافته های مطالعه حاکی از متوسط به بالا بودن سطح حمایت پرسنل درمانی در بیماران مبتلا به سرطان بود. همچنین، بر اساس نتایج، افراد مجرد و مطلقه و بیوه، بی سواد، بیکار، زندگی به همراه فرزندان و دارای سرطان ریه حمایت پرسنل درمانی کم تری دریافت کرده بودند. بنابراین، لازم است نقش پرسنل درمانی در برنامه ریزی مراقبتی برای این بیماران به خصوص در گروه های با سطح حمایت پایین مدنظر قرار گیرد.