خودتنظیمی تحصیلی نوجوانان مبتلا به سرطان و ارتباط آن با سبک های هویت: سال تحصیلی 1395-1394

نوجوانان مبتلا به سرطان با عدم موفقیت تحصیلی و افت تحصیلی روبه رو هستند و شناخت هرچه بیشتر ابعاد خودتنظیمی تحصیلی در این بیماران می تواند زمینه ی پیشرفت تحصیلی آنان را فراهم سازد، ازاین رو مطالعه ی حاضر باهدف تعیین خودتنظیمی تحصیلی نوجوانان مبتلا به سرطان و ارتباط آن با سبک های هویت در سال تحصیلی 95-94 انجام شد.
مطالعه ی توصیفی تحلیلی حاضر بر روی 269 نوجوان مبتلا به سرطان که تحت پوشش موسسه محک بودند در سال تحصیلی 95-94 انجام شد. روش نمونه گیری در این مطالعه نمونه گیری به روش تصادفی ساده بود. ابزارهای سنجش شامل دو پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی ریان وکانل و پرسشنامه سبک های هویت برزونسکی بود. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه) انجام شد.
رابطه مثبت و معنی داری بین سبک هویت اطلاعاتی و خودتنظیمی تحصیلی (397/0= r و 0001/0P=)، سبک هویت هنجاری و خودتنظیمی تحصیلی (309/0= r و 0001/0P=)، تعهد هویت و خودتنظیمی تحصیلی (287/0= r و 0001/0P=) وجود داشت. این در حالی است بین سبک هویت سردرگم/اجتنابی و خودتنظیمی تحصیلی رابطه منفی و معنی داری وجود داشت (189/0- = r و 002/0P=). از طرفی از بین سبک های هویت، سبک هویت اطلاعاتی و سبک هویت سردرگم/ اجتنابی به ترتیب با ضرایب رگرسیون 259/0 و 147/0- به‏طور معنی داری خودتنظیمی تحصیلی را پیش‏بینی می‏کنند.
نتایج نشان داد که از بین سبک های هویت، سبک اطلاعاتی و سبک سردرگم/اجتنابی سهم بیشتری در پیش‏بینی خودتنظیمی داشتند. لذا با توجه به یافته های مطالعه ی حاضر پیشنهاد می گردد کارگاه های آموزشی ویژه جهت والدین نوجوانان مبتلا به سرطان در جهت کمک به فرآیندهای هویت یابی (و به خصوص پرورش سبک هویت اطلاعاتی) برگزار گردد.